barınma sorunu

Deprem bölgesinde konteyner kentlerde kimi ihtiyaçlar kısmen sağlanmış olsa da bazı ailelerin hâlâ birlikte yaşamak zorunda kalması, kadınların ev içi yükünü artıyor. Bu duruma ulaşım sorunu da eklenince kadınların ücretli emeğinin koşulları değişiyor. Kadınlar güvencesiz ve part-time işlere mahkûm hale geliyor.

“İlk defa aldığım asgari ücretin içinden ulaşım ve yemek masrafını çıkarınca geriye ne kadar kaldığını, masraflarımı nasıl en aza indirip kalandan birikim yapabileceğimi hesaplıyorum. Her güne “bu iş bitince ne olacak” diye düşünmeden başlamak istiyorum… Yeniden, tek başıma ama yalnız kalmadan, umutlarımı yitirmeden devam etmeye çalışıyorum işte.”

Bir kadın olarak annesinin evine sığınmaktan bahseden Gaye Erkan’ın, aynı röportajda yalnız yaşayan, çocuklarıyla yaşayan ya da evli ama o evliliği başka çaresi olmadığından sürdürmek zorunda kalan, bekâr ancak aldığı ücret nedeniyle birilerinin yanında yaşamak zorunda olan kadınları aklının ucundan geçirmemesi düşündürücü.

Mersin’de Pozcu civarında kiralık ev ararken bir çiçekçiye ilişti gözüm. Tezgâhında nergis vardı. Nergis şehrimin sembolü idi. Benim için evdi, aileydi, çocukluğumdu. Antakya’da Köprübaşı’nda aylarca satılırdı. Günlerdir biriktirdiğim gözyaşları dökülüverdi.

Ayşe, Gönül ve Nuray, İstanbul’da yaşayan üç kadın. Dertleri ortak; fahiş kiralar. Ayşe’nin evden çıkması için çocuğunu dövmüşler, Gönül boşanan kızıyla oturuyor, Nuray’ın ise bekâr bir kadın olarak tek başına kalması imkânsız. Deneyimleri konut krizinin toplumsal cinsiyet boyutunu gösteriyor.

Tekstil sektörünün ağırlıklı olduğu Malatya’da depremden iki hafta sonra fabrikalar açıldı. Civardaki konteynerler işçi kamplarına dönüştürülürken kadın ve çocukların buralarda kalmasına izin verilmediğinden, kadınların çoğu fabrika dışına itilmiş. Bazı kadınlar ise güvenlik ve hijyen sorunları nedeniyle ücretli işlerini bırakmışlar.

Trans kadın kimliği nedeniyle işsiz ve evsiz olan, dayanışma kampanyası başlatan şair Arzu Bulut, “Kapitalizm altında güvenceli iş yok” diyor; “Çünkü sistem kapital için var. Bu yüzden hem sigortalı hem de sigortasız çalıştırıldığım yerlerde birbiriyle akraba değersizleştirmeleri deneyimledim.”