DİSK’in 7 Mart’ta yapılacak olan kadın grevinin taleplerini açıkladığı Kadın Buluşması’nda, “Eşit işe eşit ücret için, çalışma hayatındaki bütün ayrımcılıkları ortadan kaldırmak için, her gün hepimizi sarsan kadına yönelik şiddet ve kadın cinayetlerini durdurmak için, İstanbul Sözleşmesi için, ILO190’ın onaylanması için ve hiç konuşulmayan, görülmeyen evdeki bakım emeğimiz için, bakım yükünü kadınların üzerinden alacak kamusal sosyal politikalar için hep birlikte greve çıkalım” çağrısı yapıldı.
Vakıf üniversitesi akademisyenleri, “eşit işe eşit ücret” talebiyle mücadeleyi yükseltiyor. Bu mücadeleyi konuştuğumuz kadın akademisyenler, kurumlarındaki cinsiyetçi pratiklere de dikkat çekiyor: “Kadın akademisyenlere ‘yardımcı işler’ daha kolay buyuruluyor. Bu işler, bölüme kandil simidi ikram etme görevine kadar uzanıyor.”
Gürkan, işyerlerinde kadın olmaktan kaynaklanan sorunların çözümüne çok önem verdiklerini, bunun için parti olarak özel politikalar geliştirdiklerini anlatıyor. Eşit ücret mücadelesini de kadın emeğinin ikincilleştirilmesine karşı yürütülen bir mücadele olarak değerlendiriyor.
Alphindi fabrikasında Şeker-İş’e üye oldukları için işten atılan kadın işçiler, kötü çalışma koşulları nedeniyle sağlığını yitirmiş. Artık demliği bile kaldıramıyorlar, elleri kesik izleriyle dolu. Erkek işçilerin daha yüksek ücret aldığını belirten işçiler, “Sendikalı olmanın önemini daha iyi anladık. Her işçi hakkını savunsun, örgütlensin” diyor.
Ekonomi Bizim(de) Meselemiz köşesindeki yazıları zaman zaman öğrencilerimiz, meslektaşlarımız ve feminist yol arkadaşlarımızla birlikte kotaracağız. Bu hafta kadınların emek piyasalarında en sık karşılaştığı sorunlarından birini, ücret ayrımcılığını ele alacağız. Konuğumuz Ayşe Bayram
Pandemi döneminde yaşamını diş hekimleri de yaşamlarını yitirdiler ve yitirmeye devam ediyorlar. Sağlıktaki neoliberal dönüşümden onlar da nasiplerini aldılar. İş biçimleri değişirken, güvencesizlik arttı. Kadın diş hekimleri daha çok şiddete maruz kalıyor, çoğu erkeklerden düşük ücret alıyor, doğum izinleri sorunlu ve çocukları için kreş olanağından da yoksunlar. Onları dinliyoruz.
Annesi feminist, babası sosyalistti. Yıllarca işçi sınıfı içinde çalıştı. Tüm hayatını kadın işçilerin örgütlenmesine adadı. Eşit işe eşit ücret, kreş hakkı, doğum kontrolüne erişim hakkı için mücadele verdi.
Adelheid Pop, 10 yaşından itibaren işçi olarak çalışmaya başladı, çok genç yaşta sosyalist oldu. Kısa sürede hareket içinde kendini gösterdi. Kadın işçilerin sorunlarıyla uğraştı parlamentoya girdi, eşit işe eşit ücret ve kürtaj reformu yasasının çıkarılması için mücadele etti.
