Feministler olarak gittiğimiz Adıyaman’da dayanışma faaliyeti yürütürken gördüğüm şuydu: Devlet de enkaz altında kalmıştı. Patriyarka ise arşa çıkmıştı. İhtiyaçların temini için sıra bekleyen, çocukları için çırpınan, çadırlara yemek taşıyan, köy evlerinde 30-40 kişiyi doyurmaya çalışan hep kadınlardı.
