Bangladeş’te Rana Plaza iş cinayetinin üzerinden 11 yıl geçti. Dünya sendikaları yaşamını yitirenleri anarken işçilerin çalışma koşullarının iyileştirilmesi, daha güvenli işyerleri için çağrıda bulunuyor. Kanada sendikaları da kendi hükümetlerini ve küresel markaları uyarıyor.
2013’te Rana Plaza’nın çöküşü, dünyanın en büyük “endüstri felaketi” olarak tanımlanmıştı. Önlemler “kârlı” olmadığı için alınmamış. Yangın insanların yaşamına mal olmuş ve “ucuz işçilik”in, “ucuz ürün”lerin ne pahasına “ucuz” olduğunu gözler önüne sermişti. Geçtiğimiz günlerde yine Bangladeş’te yaşanan yangın faciası çok da bir şeyin değişmediğini gözler önüne serdiği gibi 2014 yapımı belgesel, Kumaştaki Gözyaşları (Tears in the Fabric) filminin önemini hatırlattı.
24 Nisan 2013 tarihinde Bangladeş’in başkenti Dakka yakınlarında içinde pek çok tekstil işyerinin bulunduğu Rana Plaza’da bir yangın çıktı. Yangın sonrası çöken bina çoğu kadın olmak üzere 1113 işçiye mezar oldu. Bu kapitalizm tarihinde en büyük işçi katliamlarından biriydi. Felaketin sekizinci yılında yaraların bir kısmı sarılırken, işçilerin çalışma koşullarında çok az değişiklik oldu
