Merhaba, 8 Mart yaklaşırken oldukça heyecanlıyız. Kadın İşçi olarak “Ücretli Emek Piyasasındaki Kadın Emeği, Grevler, Direnişler” başlığı ile ilk etkinliğimizi gerçekleştireceğiz. Ücretli emek piyasasında yer alan kadınların fabrikalardaki grevleri, direnişleri 19 ve 20. yüzyıl boyunca…
Turizm sektöründe kadın emeği yaygın bir biçimde kullanılıyor. Bu sektörde düşük ücret, uzun çalışma saatleri ve sağlığı tehdit eden koşullarda cinsel tacize karşı korumasız bir biçimde çalıştırılan kadınların çoğu sendikasız. İlkay Üremiş Kiril araştırdı.
Nergis Dokman bir market işçisi… Pandemi döneminde evde kalamayan, çalışmak zorunda olan milyonlardan sadece biri. Nergis’le pandeminin çalışma koşullarını nasıl etkilediğini, bu süreçte yaşanan hak ihlallerini, kadın işçi olmanın zorluklarını ve örgütlenme olanaklarını konuştuk.
Kadın emeği ve istihdamı alanında feminist araştırmanın belirleyici yanı, toplumsal sorunların kadınların sesinden, ifade şekillerinden aktardığı deneyimlerle, nesnelliğe karşı öznelliğin önemini vurgulayarak ele alması, deneyimlere dayanan bu kadın gerçekliğinin kabul görmüş varsayımlarla çelişkisini ortaya koymasıdır. Bu gerçeklik araştıranın da deneyimlerini içerir.
4.Vardiya İşçi Dayanışması sözcüsü Kezban Konukçu ile “Neoliberalizm ve Kadın Emeği“ni tartışacağı atölye çalışması 20 Şubat Cumartesi günü zoom üzerinden gerçekleşecek. Katılım için @kirkyamakadin twitter hesabına DM’den yazabilirsiniz.
Fabrika tarifi ile başlayan Suat Derviş’in “Bu Roman Olan Şeylerin Romanıdır” isimli kitabında, zor şartlarda çalıştırılan bir grup işçinin hayatı ele alınır. Ana karakterler ise kadın işçiler, işsiz kadınlardır. Onların hem işte hem evdeki sorunları anlatılır.
Kadınların geçimlik üretim faaliyetleri “aile ekonomisine yardımcı” işler kapsamında görülür. Kadınların ihtiyaçları dışındaki ürünleri bizzat sattığı Amasra Galla Pazarı’nda kadın emeği değersiz görülse de onlar çalıştıkları için kendilerini güçlü hissediyorlar.
Hizmet sektöründe kadın meslekleri ağırlıktadır. Bu sektör, işe yönelik tercih imkanlarının olmaması, düşük ücretler, güvencesizlik, işçi sağlığı ve iş güvenliği koşullarının, temsil imkanlarının yokluğu ve cinsel tacize karşı korumanın olmaması ile yaygın bir eğretileşme eğilimi gösterir.
Zor bir yılı geride bıraktık. Pandemi çelişkileri keskinleştirirken, kadın cinayetleri, kadın işsizliği boyut değiştirdi. Her türlü baskı ve sömürüye rağmen, kadınlar sokaklardan çekilmedi. Sinbo’da da kazandık, Arjantin’de de… Yeni yılda yolumuz açık…
Ev işlerini kadınlar yaparken, erkekler bu işleri paylaşmaya yanaşmıyorlar. Daha az uyuyan ve kendine daha az vakit ayıran evli çocuklu kadın işçi, kas iskelet sistemi hastalıklarına daha fazla yakalanıyor ve kendini sağlıksız hissediyor.
Latin Amerika hükümetleri, ev hizmetlerinde çalışanların karşı karşıya oldukları riskleri büyük ölçüde görmezden geldi. Ev işçilerinin pandemi döneminde verdiği hak mücadelesini ev işçileri sendikaları yürütürken, feminist örgütler de eylemlere destek veriyor.
“Kadın işçilerin avukatı” diyordu yol arkadaşları ona. Avukat değildi, çok çalışkan, zeki, olgulara önem veren ve işçilikten gelen Almanya’da sosyalist hareketin yükseldiği dönemde bu hareket içinde öne çıkan kadınlardan biriydi. Alman Sendikalar Birliği’nin merkez yönetimine kadar geldi.
Amacımız baş rol ya da yan rol karşımıza çıkan bütün çalışan kadın karakterler ve o karakterlerin karşımıza çıktığı filmler üstüne konuşmak. Belli mi olur; belki hangi filmi izlesem diyen bir okurumuz, buradaki yazılarla izleyeceği filmi bulur. Bu yazının konusu ise Hülya Koçyiğit’in başrolü oynadığı, Kurbağalar filmi…
Bildiğim bir şey varsa, kapitalist ve erkek egemen düzenin bize dayattığı giyinme, beslenme, barınma ve sosyalleşme kalıplarının elimizi, dilimizi, gözümüzü, görüşümüzü, görünüşümüzü dizayn eden prangalarından kurtulup, daha sade daha sıradan ve en doğal olanın peşine düşmek, konusundaki isteğimdir.