CarrefourSA işçisine dün polis saldırısı, bugün resmi tebligat

Depo önünde topluca taleplerinin arkasında durmaya devam eden CarrefourSA Esenyurt depo işçileri arasından dört kadın işçiyle konuştuk. Hemen hepsi ailesinin maddi sorumluluğunu taşıyan bu kadınların tümünün söylediği, bu depoda çok ağır çalışma koşullarına ve uzun mesaili çalışma saatlerine karşın aldıkları ücretin çok düşük olduğu ve yetmediği... Bu nedenle taleplerinin arkasında durmaya devam ediyorlar.
Paylaş:

İstanbul’un Esenyurt ilçesindeki CarrefourSA deposunda ara zam talep ettikleri için 10 Ağustos’ta aralarında DGD-SEN temsilcisi ve üyelerinin bulunduğu altı işçi işten çıkartılmış, devamında depoda taşeron firmalar DGR ve Onur bünyesinde çalışan işçiler işten çıkartılan arkadaşlarının işe iadesi, maaşlara 5 bin TL zam ve İSİG önlemlerinin alınması talebi ile iş bırakmışlardı. İşçiler İSİG önlemlerinin alınmadığı koşullarda yasal çalışmama haklarına dayanarak önce bahçede, daha sonra işyeri önünde toplanarak direnişlerini sürdürürken; işveren de işyeri servislerini çalıştırmayarak, yemek çıkarmayarak depodaki çalışmayı fiilen durdurmuş ve bir haftalık idari izin uygulamıştı.

İşçiler dün de Küçükçekmece Armoni AVM ve Zeytinburnu Olivium AVM’ye giderek yurttaşlara seslenirken, eylemin ardından işçiler ve örgütlenme uzmanları “kafalarına basılarak ve dövülerek” polis tarafından gözaltına alınmıştı.

Bu sabah ise işçilerin bazılarının adreslerine DGR Grup adına yapılmış resmi bir tebligat ulaştı.

Tebligatta, ulaştırıldığı muhatabın 28 Ağustos 2024 tarihinde (yarın) mesai saatleri içerisinde işe davet edildiği bildiriliyor.

Deponun önünde bekleyişlerini sürdüren depo işçileri arasından dört kadın işçiyle* konuştuk.

“Vaatler inandırıcı değil”

Bahar 19 yaşında ve 7 aydır depoda çalışıyor. Carrefour depo Bahar’ın ilk işi, daha önce bir güzellik merkezinde staj yapmış. Astım hastası olan Bahar dün Zeytinburnu’nda AVM içerisindeki bir Carrefour mağazasında, alışveriş yapan halka seslendikleri eylemdeymiş. Gazlı müdahaleden kötü etkilenmiş. “İlaç falan sıktılar. Benim astımım var. Astımdan dolayı rahatsızlandım, fenalaştım orada. Çok sıkıntılı bir süreçten geçiyoruz” diye anlatıyor.

Bahar aslında üniversite okumak istiyor ama maddi sıkıntılardan dolayı bunu gerçekleştiremiyor. Ailenin borçları olduğu için çalışmak zorunda. Bir ablası ve o, babası ve babaannesi ile yaşıyorlar. Ablası da çalışıyor.

“Zam talebimize karşılık vermiyorlar, bir açıklama yapmıyorlar, ne olacak bilmiyoruz, belirsizlik yoruyor” diyor.

Buradaki işin ağır bir iş olduğunu ve karşılığını asla alamadıklarını düşünüyor. Ağır yükler kaldırdıklarını, bazen bir işi iki kişinin yapmak zorunda kaldıklarını söylüyor ama “ona da izin vermiyorlar” diyor.

Bu sabah kapı çalmış ve tebligat ulaştırılmış. “Korktum açıkçası” diyor. Tebligatı alıp depo önündeki toplanma alanına getirmiş.

Tebligatta işbaşı yapma çağrısı dışında “İşbaşı yapan personel için CarrefourSA Carrefour Sabancı Ticaret Merkezi A.Ş. tarafından kadroya alma çalışmalarının başlatılacağı” da yazılmış.

Bahar’a bu kadroya alma vaadini soruyoruz. Depoda, veri girişçiler, stokçular gibi kimi işçiler kadrolu, yani Carrefour personeli olarak çalışıyormuş.

“Kadroluya çoğu kişi geçmek istemiyor. Kadroluda ücreti az veriyorlar ilk başta. Deneme süresi falan oluyor diye biliyorum” diyor.

Dolayısıyla resmi tebligat öncesinde mesajlar yoluyla da ulaştırılan, kadroya geçme ve zam taleplerinin karşılanması vaatlerini inandırıcı bulmuyorlar.

Kadınlar reglken bile ağır kaldırmak zorunda

Nur da 19 yaşında ve depoda 7 aydır çalışıyor. Lise mezunu, önümüzdeki ay üniversiteye başlayacak. Sivil Havacılık ve Ulaştırma Yöneticiliği okuyacak olan Nur hostes olmak istiyor. Okul açılacağı için aslında bu ay çıkışını vereceğini ama direniş başladığı için burada arkadaşları ile kaldığını anlatıyor.

Nur, burada regl oldukları dönemde dahi ağır kaldırmayı da içerecek şekilde çalışmak durumunda olduklarını hatırlatıyor. Kendisinin de çalışırken ayağına transpalet çarpmış. Ayağı şişmiş, ayakkabı giyemeyecek durumda olduğu halde hastane rapor bile vermemiş. Hastaneye iş kazası olduğunu söylemiş ama “Bu şekilde kayda geçirip geçirmediklerini bilmiyorum” diyor.  Ayrıca rapor alamadığı o günler için ücreti kesilmiş.

“Zoruma gidiyor”

Gaye 33 yaşında, 10 aydır Esenyurt depoda çalışıyor. En küçüğü 1,5 yaşında olan üç çocuğu var. Eşi cezaevinde, kayınvalidesi ve kayınpederinin evinde yaşamak ve çalışmak zorunda. Daha önce yine bir başka depoda ve kuyumculuk sektöründe imalatta çalışmış. İlk kez böyle bir ortak mücadele içerisinde yer alıyor.

“İlk başta bir acemilik çektim. Ama buradaki birlik beraberlik, insanların birbirine olan bağlılığı beni çok şaşırttı. Gurur duydum bununla. Şu andaki durumdan da çok memnunum, arkadaşlarımla bir aradayım.”

“Evde çocuklarımdan feragat edip 50-60 saat mesaiye kaldığımı biliyorum” diyen Gaye fazla mesai sonrası dokuz buçuk onda eve ulaşabiliyormuş. “Eşim yok zaten, tek başıma mücadele ediyorum. Mesaiye kalıyorum ama elime geçen para yok. Zoruma gidiyor” diyor. 

“20 bin lirayı nereye gitsem alırım” diyen Gaye “hakkımızı verene kadar buradayız, arkadaşlarımlayım” diye ekliyor.

“İstediğimiz tek şey zam”

Arzu da 10 aydır bu depoda çalışıyor. Eşinden ayrılmış. 17 ve 20 yaşında eğitimlerine devam eden iki kızıyla yaşıyor ve kirada oturuyorlar. Aldığı ücretle geçinemediğini anlatıyor. “Ben yetiştiremediğim için eyleme katıldım” diyor. Ağır bir işte çalıştıklarını o da vurguluyor; “Kalçası çıkan oldu, fıtık olan oldu” diye aktardıktan sonra “İstediğimiz tek şey zam” diye ekliyor.

Gelen mesajlarda ve yapılan tebligatta söylenenler ise sorgulanıyor.

“Madem taşeron çekiliyor, neden bize taşerondan mesaj atılıyor? DGR’den, Onur’dan mesajlar atılıyor? CarrefourSA’dan bize mesaj gelmedi” diyor.

* Kadın işçilerin isimlerini istekleri doğrultusunda değiştirerek kullanıyoruz.

Paylaş:

Benzer İçerikler

Genel-İş Sendikası Anadolu Yakası 1 No’lu Şube’nin hazırladığı toplu iş sözleşmesi taslağında boşanan kadın işçiye izin ve parasal yardım, kadın işçilere ücretsiz HPV aşısı, yıllık ped ücreti, kadına-çocuğa yönelik şiddet uygulayan erkek işçinin işe alınmaması, LGBTİ+’lar için onur haftasında bir gün izin ve yanı sıra nefret suçlarına karşı disiplinde ciddi cezalar gibi maddeler vardı. Sendika genel merkezinin şubenin iradesine rağmen greve çıkılmasından bir dakika sonra sözleşmeyi imzalaması ile bu maddelerin çoğu da işverene kabul ettirilememiş oldu. Başkanlık ve ikinci profesyonel yönetici pozisyonlarında Mor Liste’den seçilmiş kadınların olduğu şube yönetimi irade gaspına tavır alarak istifa etti.
9 Kasım 2024’te Genel İş 1 No’lu Şube’deki kadın arkadaşlarımız yeni bir toplu iş sözleşmesi (TİS) tanıtımı gerçekleştirdi. İş yerlerinde kadın çalışanların erkeklerle eşit haklara sahip olmasını sağlamayı hedefleyen bu TİS taslağı çok konuşulacak. Etkinliğin ardından bizler de Kadınişçi olarak Nazan Gevher Ay Çam, Ayşecan Ay ve Özge Çehreli ile konuştuk.
Sendikalaşma hakları gasp edilmesinin ardından yüz günü aşkın süredir fabrika önünde ve çeşitli alanlarda mücadelelerini sürdüren Polonez fabrikasının kadın işçileri bu sürecin kendilerini değiştirdiğini anlatıyor. “Haklı olup da haklı olduğunu anlatmak daha zormuş. Bunu öğrendik” diyorlar. 
Sarar mağazalarında geçinemedikleri için greve çıkan kadın işçiler, düşük ücretin yanı sıra cinsiyet temelli saldırılarla da boğuşuyorlar: “Erkeklere göre daha az kazanıyorum. Yöneticiler genelde erkek kadın işçilerin önü kapatılıyor. Regl izni yok, ağır işler sağlımızı bozuyor. Tüm kadınlardan destek bekliyoruz” diyorlar.
İçeriklerimizi kaçırmamak için e-posta bültenimize ücretsiz abone olun!