Velma Hopkins, 24 Şubat 1909’da dört çocuğun en büyüğü olarak dünyaya geldi. Velma 10 yaşına geldiğinde babası öldü ve aile, ABD’nin Kuzey Karolina eyaletinde bulunan Winston-Salem şehrine taşındı.
Velma ilk işine RJ Reynolds Tobacco Company’de başladı. Tütün saplarını kıran bir makinede çalışıyordu. Afrikalı Amerikalılar, şirkette nadiren yüksek maaşlı işlere alınıyor ve kadınlara erkeklerden daha az maaş veriliyordu. Koşullar, düşük ücretli işçiler açısından çok ağırdı. Siyah işçiler, bunaltıcı sıcak altında, tehlikeli tütün tozunun her tarafı sardığı ayrı alanlarda çalışıyordu.
1943’te bir iş arkadaşının ölümünden sonra, Hopkins ve diğer çalışanlar RJ Reynolds Tobacco Company’e karşı, Kuzey Carolina, Winston-Salem’den 10 binden fazla işçinin katılımıyla bir grev yaptılar. Diğer mesleklerden işçiler de greve katıldı. Grevin amacı daha iyi çalışma koşulları ve ücretlerin yükseltilmesiydi. Bu grev, işçilerin Yerel 22 Gıda, Tütün, Tarım ve Amerika Müttefik İşçileri Sendikası’nı (CIO) kurmasına yol açtı. Velma sendikanın kurulmasına öncülük etti. Yerel 22, siyah kadınlar tarafından yönetiliyordu.
Sendika kurulduktan sonra taleplerin arttığını belirten Hopkins, işçilerin sendika kurulmadan önce “Çalışmam lazım. Evin reisiyim. Çocukları besliyorum. 9,35 dolar alıyorum ama bu da hayatta kalmamı sağlıyor” şeklinde düşündüklerini ve itiraz etmekten çekindiklerini ama sendika kurulduktan sonra kendilerini koruma altında hissettikleri için taleplerini dile getirdiklerini anlatıyordu.
Siyahların oy hakkı mücadelesi
1944’te Hopkins, fabrikadaki şalterleri indirerek düşük ücretleri, uzun çalışma saatlerini ve kötü çalışma koşullarını protesto eden bir grev daha başlattı. Bir başka büyük grev ise 1947’de gerçekleşti. Sendikanın verdiği mücadele ulusal çapta ilgi gördü. Woody Guthrie ve Paul Robeson gibi ünlü halk müziği ve sahne, sinema sanatçıları, Local 22’yi desteklemek için Winston-Salem’i ziyaret etti.
Hopkins, eylemleri nedeniyle aşağılandı ve ölüm tehditleri aldı. Yerel basın ve işveren, sendika karşıtı çalışmalara girişti ve Local 22, 1950’de seçimi kaybetti.
Hopkins’in emek mücadelesi, onu yerel siyah toplulukta lider konumuna getirdi. Hopkins’in binlerce çalışan için eşit işe eşit ücret mücadelesi, Winston-Salem’ de Afrikalı Amerikalıların topluluklar kurmasına yardımcı oldu ve sivil haklar hareketinde daha fazla mücadele etmesinin yolunu açtı. Aynı zamanda siyahların oy kullanması ve okullarda ırk ayrımının kaldırılması için verilen mücadeleye de katıldı.
Kuzey Carolina Eyalet Senatörü Earline Parmon, danışmanlığını yaptığı Hopkins’i, “kendisini ve bir nesil yerel siyah lideri şekillendirmede etkili bir kadın” olarak tanımlıyordu.
Velma Hopkins, 19 Mart 1996’da hayata veda etti.
Kaynakça
https://kids. kiddle. co/Civil_Rights_Movement
https://simple.wikipedia.org/wiki/Velma_Hopkins
Fotoğraf: labor411.org
