12- 18 Mayıs arası Hemşirelik Haftası olarak kutlanıyor. Hemşireler, yıl boyu, düşük ücret, uzun çalışma süreleri, küçümsenme, bir sürü angarya, şiddet ve tacizle boğuşurken, bugünler için oluşturulan yapay kutlama törenlerinden rahatsızlar. Gerçek kutlama insanca çalıştığımız, emeğimizin değerinin verildiği gün olacak, diyorlar…
Canlarına tak etti. Hemşireler, genç kadın hekimler hiçe sayılma, şiddet, mobbing devamlı artan iş yükü, artmayan maaşlar karşısında ülkeyi terk ediyor. Gidenler hasret çekiyor ama çalışma koşulları ve çocuklarının geleceği için memnun. Gidemeyenler ise gitmeye hazırlanıyor. İpek arkadaşlarıyla sağlıkta göçü konuştu.
Yıllardır sağlıkta reform, adı altında kazanılmış, hakları ellerinden alındı sağlık çalışanlarının. Küçümseme ve hakaret söyleminin yaygınlaşması ile hastanelerde şiddet de arttı. “Giderlerse gitsinler” lafı tuz, biber ekti. 14 Mart Tıp Bayramı’nda greve çıktılar. Kimi şiddetin kalkmasını, kimi işyerinde kreş olmasını, kimi insanca çalışacak bir ücret istedi. Ama ortaklaştıkları nokta tekti; hiçbir yere gitmiyoruz!
Kamunun pek çok alanında, resmi yazışmaların yerini resmi olmayan whatsapp grupları almış vaziyette. İş bittikten sonra da mesajlar aracılığıyla eksikliklerin hatırlatıldığı, talimatların verildiği bu gruplar çalışanın tüm hayatını denetim altına alıyor…
Bir ortaokulda çalışan Gülsüm Kuyar, iş çıkışı, kocası tarafından öldürüldü. KESK İstanbul Kadın Meclisi, cezasızlığın kadın cinayetlerinin artmasındaki rolüne vurgu yaparak “erkek adalet değil gerçek adalet istediklerini” belirtti. Cins kırımına dönüşen bu cinayetleri dayanışarak engelleyebiliriz.
Her alanda yoğun ve ciddi emek harcadığımız halde, en temel ihtiyaçlarımızdan kısarak yaşıyoruz. Kimimiz kitap okumaktan vazgeçti, kimimiz elektrik süpürgesinden, saçını kurutmayanlar da var, ütüsüz giyinenler de, bazılarımız ise battaniye altında… Kısmayı da tasarruf etmeyi de organize etmek kadınlara kalıyor.
Ülkenin dört bir yanında sağlık emekçileri, insanca bir ücret, sağlıkta şiddetin ve angaryaların son bulması, Covid-19’un meslek hastalığı olarak kabul edilmesi için iş bıraktılar. Kadın sağlık emekçilerinin talepleri arasında; bütün gün çocuklarını bırakacakları parasız kreşler ve cinsiyet eşitliğini gözeten güvenli ortamlarda çalışmak da, bulunuyordu.
Hemşire Ömür Erez Kartal 10. Aile Sağlığı Merkezi’nde bir erkek tarafından öldürüldü. Bu cinayet, bize işyerlerinin kadınlar için ne kadar güvensiz yerler olduğunun yanı sıra kadınların erkekler tarafından her yerde ne kadar kolayca öldürülebileceğini de gösteriyor. Çünkü ülkede, kadın cinayetlerine karşı bir cezasızlık hüküm sürüyor.
Ayşe Panuş’u KESK’ten Eğitim Sen’den feminist hareketten tanıyoruz. Onunla bir söyleşi yapmaya karar vermiş İpek. Ekonomik krizin kadın hayatlarına etkisi ile başlayan söyleşi, bir yerden sonra yalnız yaşayan kamu emekçisi iki kadının, zamlar, ücretler, ikili emek sömürüsü, cinsiyetçi baskılar hakkında deneyim aktarımına dönüşmüş. İyi de olmuş. Konu sıkıntılı ama keyifle okuyacaksınız…
İpek hep hastanelerdeki ötekilerin haberlerini ve deneyimlerini paylaşıyor. Buralardaki erkler tarafından görünmeyen bu emeğin, yanlarında olduklarını düşündükleri vekillerce de görünmemesi üzerine yazmış bu kez. Bu bir sitem değil eleştiri…
Yıllardır yandaş sendikaların insafına bırakılan kamu emekçileri son iki toplu iş sözleşmesi sonrasında resmen sefalet ücretlerine mahkûm edildiler. Sosyal haklar zaten pazarlığın gündeminde bile değildi. Her kesimin ayrı ayrı etkilendiği bu dönem, sağlık çalışanları kadınlar için de çok zor geçiyor. Hemşireler anlatıyor.
Fatma Demirel KHK ile ihraç edilen sağlık emekçisi bir kadın, devrimci olduğu söylenen bir erkek tarafından canından bezdirildi. Yapayalnızdı. Garibe Gezer cezaevinde cinsel saldırıya şiddete uğradı. Tüm şikayetleri sonuçsuz kaldı. KESK Kadın Meclisi bir açıklama yaparak, sorumlular cezalandırılıncaya kadar mücadele edeceklerini söyledi. Esasında bu mücadele hepimizin…
Tıbbi sekreterlik hastanelerde genel olarak kadınlar tarafından yapılan bir iş. Sayıları çok az olan erkekler genellikle dışarıdaki işlerden sorumlu oldukları için onlardan uzmanlara ve şeflere çay götürmesi filan istenmiyor. Veri giriş elemanı diye de adlandırılan bu grup, “biz bir aileyiz” anlayışı ile ciddi bir sömürüye maruz kalıyor.
Sağlık ekip işidir. Ekibin her bir üyesi, insanca yaşayacak temel ücret ve güvenli çalışma koşullarında ekip olarak, çalışmak istiyor. Bakanlığın ayrımcı tutumu sağlık emekçilerini isyan ettirdi. SES eylemdeydi.
Cizre’de bir okulda 30’dan fazla çocuğu cinsel istismara maruz bırakan, buna karşın görevden alınmayan Burak Ercan’ın yargılandığı davaya bugün devam edilecek. Duruşma öncesi eylem yapan KESK’li kadınlar, çocukların yerine faili koruyan Milli Eğitim Bakanlığı’na seslendi: Burak Ercan’ı çocuklarımızdan ve okullarımızdan uzak tutun!
Hastanelerde çalışan temizlik emekçisi kadınlara, evde de işte de benzer roller biçiliyor. Emeklerinin değersizleştirilmesinden, yaptıkları işin iş olarak bile görülmemesinden yakınıyorlar. Hastanede iş bölümünün cinsiyete göre neredeyse otomatik yapıldığını, her işe koşmak durumunda kaldıklarını, pandemide çok yorulduklarını dile getiriyorlar
Aile sağlığı merkezlerinde çalışan kadınların sorunları saymakla bitmiyor. Pandemiyle kat kat artan iş yükü, patriyarkanın omuzlarına yıktığı ev işleri ve çocuk bakımı, işyerinde psikolojik şiddet, fiziksel şiddet, ayrımcılık, taciz… Şimdi bir de ceza yönetmeliği ile emekçiler susturulmak isteniyor. Ama ASM emekçisi kadınların susmaya hiç niyeti yok…
TTB Asistan ve Genç Uzman Kolu’ndan kadın asistan hekimlerle konuştuk. Eğitim hakları gasp edilen, 36 saate varan mesai süreleri ve ağır iş yükünün altında ezilen, bir de üstüne kadın oldukları için ayrımcılığa maruz bırakılan asistan hekimler, “Tek çare örgütlü mücadele” diyor
2017’den beri devam eden Şengül Karaca davasında beklenmeyen bir son yaşandı. Tutuksuz yargılanan Hasan Aydın müebbet hapis cezasına çarptırıldı.
Onları her yerde görüyoruz. Hastanelerde, alışveriş merkezlerinde, devlet dairelerinin, okulların kapılarında. Erkek ağırlıklı bu meslekte çalışan kadın güvenlikçiler işin ağırlığı bir yana patriyarkal baskılarla da mücadele etmek zorunda kalıyorlar. Bir sorduk bin ah işittik.