Andrea Nielsen,1 Mayıs 1868’de Kopenhag’da, siyasetle yakından ilgili, sosyal demokrat bir işçi ailesinin evinde doğdu. Babası Lauritz Nielsen puro işçisi, annesi Anna ise erkek terzisiydi. 1870’lerin başından itibaren sosyal demokrat hareket içinde aktiftiler. Anna Nielsen kadın-erkek eşitliği için çalıştı ve daha sonra Danimarka Kadınlar Derneği’ne katıldı. 1888’de Kadınların İlerlemesi Derneği’nin kurucu ortağı oldu. 1890-1892 döneminde De Kvindelige Herreskrädderes Fagforening‘in (KHF-Kadın Terziler Sendikası) başkanıydı.
Andrea Nielsen böyle bir ortamda büyüdü ve böylelikle hem işçilerin hem de kadınların davasını annesinden öğrendi. Bu durum onun daha sonraki siyasi çalışmalarına yön verdi. Andrea öğretmen olmayı çok istedi; ama buna maddi gücü yetmediği için erkek terziliği eğitimi aldı ve annesinin izinden gitti.
Andrea, 1897-1909 yılları arasında Kadın Terziler Sendikası’nın başkanlığını yaptı. İlk seçildiği yıl sendikanın 35 üyesi vardı. Çok sayıda ev işçisi kadının örgütlenmesi zordu. Bununla birlikte, Andrea Nielsen ve yönetim kurulunun çabalarıyla birkaç yıl içinde sendika yaklaşık bin 300 üyeye ulaştı. Bu başarı, aynı zamanda Danimarka Terziler Derneği ve De samvirkende fagforeninger‘in (İşbirliği Yapan Sendikalar) yönetim kurulunda yer almasını sağladı.
“Çalışan kadın uzun süre kendini tuttu ama artık kendine gelmeye başladı. Son zamanlarda benim mesleğimde büyük bir kadın grevi yaptık ve bin 300 kadından hiçbiri grevi bırakmadı.”
Andrea Nielsen
Terzi kadınların grevi
Kadın Terziler Sendikası, çalışma koşullarının iyileştirilmesi, eşit işe eşit ücret gibi taleplerle greve çıktı. Bin 300 kadın terzi, Romersgade’de hem sendika hareketinden hem de kadın derneklerinden konuşmacıların katıldığı gösterilere, toplantılara katıldı. 14 gün süren grev, kadınların büyük zaferiyle sona erdi. Çalışan kadınlar dayanışma içinde olduklarını, bir arada durabileceklerini gösterdi.
Kadın, erkek ve çocuk binlerce işçi; 1 Mayıs 1899 günü ellerinde bayraklarla Kopenhag sokaklarında Norre Faelled’e yürüdü. Ortak slogan, sekiz saatlik iş günü talebiydi. İlk kez işçi hareketinden iki kadın temsilci konuşma yaptı. Kadın Sendikası Başkanı Olivia Nielsen ve Kadın Terziler Sendikası Başkanı Andrea Nielsen.
Sosyal Demokrat’ın raporuna göre, büyük kitleye hitap eden Andrea Nielsen, “Çalışan kadın uzun süre kendini tuttu ama artık kendine gelmeye başladı. Son zamanlarda benim mesleğimde büyük bir kadın grevi yaptık ve bin 300 kadından hiçbiri grevi bırakmadı. Biz de yakında bir ordu olacağız ve aynı şekilde daha kısa, belirli ve düzenli çalışma saatlerine ihtiyacımız var” dedi.
Kadınların oy hakkı mücadelesi
Yeni üyeler için bir dizi konferans düzenledi. Burada Andrea Nielsen, diğerlerinin yanı sıra Kvindelig Fremskridtsforening‘den Louise Norlund’un “Kadınlar için seçim hakları” konulu verdiği konferansın kadın örgütlerindeki geniş ağından yararlandı.
Terziler ve sendika hakkında bilgi yaymanın bir başka yolunun da yazı yazmak olduğunu düşünerek 1901-02’de Aftenbladet‘te bir dizi makale yazdı; burada kadın sorununa ‘kadınların talepleri’ alt başlığıyla yer verildi. Ayrıca Danimarka Kadın Derneği’nin dergisi Kvinden og Samfundet ve işçi basını için makaleler yazdı. 1905’te gazeteci Jens Peter Brochmann ile evlendi. 1911’de bir oğlu oldu.
Kadınların oy hakkı mücadelesinde Andrea Brochmann, diğer kadın dernekleriyle yakın işbirliği içinde çalıştı. Danimarka Kadın Dernekleri Seçim Komitesi’ne KHF temsilcisi olarak katıldı. 1912’de Sosyal Demokrat Kadınlar Derneği‘nin başkanı oldu ve 1935’e kadar bu göreve devam etti. Dernek, kadınların seçime girmeleri için desteklendiği oy hakkı kampanyasında çok aktifti. Andrea Brochmann, 1922-32 yılları arasında Danimarka Kadınlar Derneği’nin yönetim kurulunda da kadınların talepleri için çalışmalarına devam etti.
Halk mutfakları, kadın evleri, kreşler…
Andrea Brochmann, 1917’de Kopenhag Yurttaş Temsilciliği’ne seçildi ve 1943’e kadar görev yaptı. Burada işçiler için daha iyi ücret koşulları, daha iyi okullar, halk mutfakları, kadın evleri, ev işçisi kadınlar için tatil evleri ve çalışan annelerin çocukları için kreşler açılmasına çalıştı.
1926-1932 ve 1933-1940 yılları arasında iki dönem İlçe Meclisi’nde beş veya altı kadından biri olarak çalıştı. Belediye meclislerinde ve Riksdagen’de sadece birkaç kadın olmasına rağmen Andrea Brochmann, kadınların taleplerini karşılayan ve tüm topluma fayda sağlayan davaları tamamlamanın mümkün olduğuna inandı.
Andrea Brochmann 27 Nisan 1954’te öldü. Gençliğinden itibaren çalışan kadınların koşullarını iyileştirmek için olağanüstü çaba sarf etti. İşçi hareketi ile kadın mücadelesi arasında bir köprü kurmaya çalıştı. Bir ajitatör, örgütleyici ve politikacı olarak öncü çalışmaları; sendikal hareket, kadın sorunları ve siyasete geniş kapsamlı bağlılığı onu zamanının eşsiz bir temsilcisi yaptı.
Kaynaklar:
https://arkiv.arbejderen.dk/historie/andrea-brochmann-organiserede-kvinderne
https://da.wikipedia.org/wiki/Andrea_Brochmann
Fotoğraf: Arbejderen
